Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος! Βιαστικά φυλλορροούν οι μέρες του τελευταίου μήνα της χρονιάς φέρνοντάς μας κοντά στο τέλος της. Μιας χρονιάς δίσεκτης και σημαδεμένης ανεξίτηλα από τον πόνο, την απώλεια, τη δοκιμασία. Όλος ο πλανήτης, αναστατωμένος και πληγωμένος, αναζητά λίγη παρηγοριά, προσμένει ελπίδα και λύτρωση. Είναι αλήθεια ότι στη σημερινή εποχή της κρίσης και της πανδημίας οι άνθρωποι με δυσπιστία περιμένουμε κάποια αλλαγή προς το καλύτερο. Κι αυτό συμβαίνει γιατί όλες τις προσδοκίες μας τις έχουμε εναποθέσει στην ανθρώπινη σοφία και δικαιοσύνη. «Πήραμε τη ζωή μας λάθος…»! Ωστόσο βρισκόμαστε και πάλι στο κατώφλι της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων. Και όλοι οι πιστοί λαχταρούμε να νιώσουμε την παρουσία του Θεού στη ζωή μας. Γι’ αυτό ας μη ξεχνούμε ότι “είμαι Χριστιανός” σημαίνει ότι βλέπω τον χρόνο διαφορετικά, ότι ζω αλλιώτικα, ότι αισθάνομαι και βιώνω μια συνεχιζόμενη παρουσία Χριστού. Μόνον έτσι ο καθημερινός αγώνας μας αποκτά ζωή και οι μέρες μας γεμίζουν με νόημα και σκοπό. Η Ταπείνωση της Φάτνης ανοίγει το μονοπάτι που καλούμαστε να βαδίσουμε. Πιστοί, ενωμένοι, αλληλέγγυοι, αγαπημένοι. Γράφει ένας σύγχρονος πνευματικός πατέρας: «Ο Θεός δεν είναι μια αφηρημένη ανώτερη δύναμη… Μπαίνει στην ιστορία και στην καθημερινότητά μας.. φανερώνεται με πολλούς τρόπους και μάλιστα παράδοξους, είναι μέσα από τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας ή εμφανίζονται στη ζωή μας. Γι αυτό όταν ζητάμε τη βοήθεια του Θεού, όταν λέμε μα πού είναι ο Θεός, γιατί δεν μου φανερώνεται, ας κοιτάξουμε και λιγάκι δίπλα μας. Γιατί στα πρόσωπα των ανθρώπων φανερώνεται η αγάπη του Θεού σε εμάς. Εκεί θα βιώσουμε την παρουσία Του. Όταν μας στέλνει ανθρώπους που μας αγαπάνε, μας προσέχουν, μας στηρίζουν, δεν μας κρίνουν, ούτε μας επικρίνουν.. Και αν ορισμένοι δεν τους συναντήσαμε ακόμη, θα μας τους φανερώσει εάν εμείς είμαστε έτοιμοι για αυτή την κοινωνία μας μαζί τους… Μήπως λοιπόν ο Θεός έχει φανερωθεί πολλές φορές στη ζωή μας και εμείς απλά δεν Τον καταλάβαμε;». Αγαπητοί αδελφοί, όταν οι χριστουγεννιάτικες καμπάνες σημάνουν τη Γέννηση του Χριστού, ας είμαστε έτοιμοι να γιορτάσουμε «τα αρχαιότερα γενέθλια στην ιστορία του ανθρώπινου γένους» με τη βεβαιότητα ότι ο Χριστός μας ζει διαρκώς, ότι θα είναι και τώρα και πάντα ο οδηγός των ψυχών μας, ότι οι γύρω μας θα γεύονται πάντα την αγάπη μας. Οι καρδιές μας ας βρίσκουν τον δρόμο τους με το αστέρι της Αγάπης και ας αναπαύονται στο σπήλαιο της αδελφοσύνης.
Καλά Χριστούγεννα!