Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Για την Eκκλησία μας η πρώτη Σεπτεμβρίου δεν σημαίνει μόνο την αρχή του μήνα και του φθινοπώρου, αλλά και την αρχή της νέας χρονιάς. Έχουμε δηλαδή Πρωτοχρονιά, μια καινούργια εκκλησιαστική χρονιά.
Αρχή της Ινδίκτου σημαίνει αρχή του νέου έτους. Η λέξις Ινδικτιών προέρχεται από τη λατινική indictio και σημαίνει τη δεκαπενταετή περίοδο φόρων, όσα και τα χρόνια που υπηρετούσε ο Ρωμαίος στρατιώτης. Την αρχή της ινδικτιώνος εισήγαγε ο Αύγουστος Καίσαρας, ο οποίος διέταζε έτσι την είσπραξη των φόρων την πρώτη του μηνός Σεπτεμβρίου. Επί Μεγάλου Κωνσταντίνου η χρήση της ινδικτιώνος έγινε επισήμως μέτρο χρονολογίας και από τότε η Εκκλησία μας, υιοθετώντας αυτό το σύστημα μέτρησης του χρόνου, μετρά τα έτη με τις ινδικτιώνες και εορτάζει την 1η Σεπτεμβρίου ως αρχή κάθε εκκλησιαστικού έτους.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει τους τρεις λόγους που η Εκκλησία εορτάζει την 1η Σεπτεμβρίου: «Πρώτον, επειδή και αυτή είναι αρχή του χρόνου. Διά τούτο και κοντά εις τους παλαιούς Pωμάνους πολλά ετιμάτο αυτή εξ αρχαίων χρόνων… Kαι δεύτερον εορτάζει ταύτη η Eκκλησία, επειδή και κατά την σημερινή ημέρα, πήγε ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός μέσα εις την Συναγωγή των Iουδαίων, και εδόθη εις αυτόν το Bιβλίο του Προφήτου Hσαΐου, καθώς γράφει ο Eυαγγελιστής Λουκάς (Λουκ. δ΄). Eίναι δε και τρίτη αιτία, διά την οποίαν η Eκκλησία του Xριστού κάμνει σήμερον ενθύμηση της Iνδίκτου, και εορτάζει την αρχήν του νέου χρόνου: ήγουν, ίνα διά μέσου της υμνωδίας και ικεσίας, οπού προσφέρομεν εις τον Θεόν εν τη εορτή ταύτη, γένη ο Θεός ίλεως εις ημάς, και ευλογήσει τον νέον χρόνο, και χαρίσει τούτον εις ημάς ευτυχή και γεμάτο από όλα τα σωματικά αγαθά. Για να φωτίσει τας διανοίας μας, εις το να περάσουμε όλον τον χρόνο καθαρώς και με αγαθή συνείδηση, και εις το να ευαρεστήσουμε τω Θεώ, με την φύλαξη των εντολών του και ούτω να τύχουμε των εν Oυρανοίς αιωνίων αγαθών».
Αδελφοί μας, Ο Θεός μάς χαρίζει τον απέραντο χρόνο και η Εκκλησία μας τον οριοθετεί δημιουργώντας ευκαιρίες με σκοπό τη σωτηρία μας. Έτσι η 1η Σεπτεμβρίου είναι μια θαυμάσια αφορμή για να κάνουμε την απαραίτητη αυτοκριτική μας για το πώς περάσαμε την εκκλησιαστική χρονιά που έφυγε. Πού προχωρήσαμε και πού υστερήσαμε; Ποια τα σωστά και ποια τα λάθη και τα σφάλματά μας; Και η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους ας γίνει η αρχή της έμπρακτης μετανοίας μας, το ξεκίνημα για ένα νέο, ανακαινισμένο πνευματικά εαυτό μας. Όλος ο χρόνος της ζωής μας θα πρέπει να είναι μια προσφορά στον Χριστό μας. Ας πάρουμε την απόφαση να Του αφιερώσουμε τη νέα χρονιά. Ας Του ζητήσουμε να ευλογήσει τον νέο ενιαυτό, ώστε να γίνει δεκτός και ευάρεστος με συνήθειες και πράξεις αρεστές στον Θεό. Η πνευματική μας πρόοδος εξαρτάται από μας. Το ίδιο και η σωτηρία μας. Ας καταθέσουμε στην Τράπεζα του Ουρανού τον χρόνο μας για να τον πάρουμε πίσω με τόκο την αιωνιότητα.
Καλή και ευλογημένη νέα Εκκλησιαστική χρονιά!