«…η φύση είναι το μυστικό ευαγγέλιο…» (όσιος Πορφύριος) Αγαπητές αδελφές και αγαπητοί αδελφοί, Με τη Δύναμη και τη Χάρη του Θεού έκλεισε το εκκλησιαστικό κατηχητικό έτος 2023-2024. Πέρασε μια χρονιά πλούσια σε ευλογίες. Οι συναντήσεις μας στις συνάξεις μελέτης της Αγίας Γραφής, καθώς και των ομιλιών μετά την Παράκληση της Παναγίας μας τα απογεύματα της Τετάρτης, υπήρξαν γεμάτες πνευματικά μηνύματα, ήταν φωτισμένες από τον Λόγο του Ευαγγελίου, ανανεωμένες από την Αύρα του Αγίου Πνεύματος. Σφραγίζοντας, λοιπόν, τη φετινή χρονιά η ενορία μας των Αγίων Θεοδώρων Συκεών επέλεξε μια θαυμάσια προσκυνηματική απόδραση σε μοναστήρια του νομού Λάρισας. Την Πέμπτη 6 Ιουνίου 2024 δύο λεωφορεία με ενορίτες και ενορίτισσες αναχωρήσαμε μετά την πρωινή Θ. Λειτουργία, με επικεφαλής τους πατέρες της ενορίας π. Συμεών Χωματά και π. Γεώργιο Μπέτα, με πρώτο προορισμό την Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος και Εισοδίων της Θεοτόκου στην Αγιά της Λάρισας, όπου οι αδελφοί μάς υποδέχτηκαν με περισσή εγκαρδιότητα. Η Ιερά Μονή βρίσκεται έξω από την Αγιά, σε πλάτωμα του Κισσάβου με θέα προς τα νότια. Πρόκειται για φρουριακό συγκρότημα που περιβάλλει το καθολικό από τις τρεις πλευρές, ανατολικά, νότια και δυτικά. Το καθολικό, αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου, είναι σημαντικό κτίσμα του 16ου αιώνα και ανήκει στον αθωνικό τύπο. Ο ναός τοιχογραφήθηκε στα 1724 από τον πελοποννήσιο μοναχό Γαβριήλ. Ο Ηγούμενος της Μονής Γέροντας Νικόδημος με ιδιαίτερη αγάπη μάς ανέπτυξε διεξοδικά το ιστορικό της Μονής και την αγιογράφηση του ναού επικεντρώνοντας την προσοχή μας στις αξιοθαύμαστες λεπτομέρειες της μεταβυζαντινής τέχνης. Στο τέλος μας δόθηκε από τον Γέροντα η μεγάλη ευλογία να προσκυνήσουμε ιερά λείψανα του Αγίου Παντελεήμονα, της Οσίας Σοφίας της Κλεισούρας, των Οσίων Γεωργίου Καρσλίδη, Ιερώνυμου Σιμωνοπετρίτη, Δανιήλ Κατουνακιώτη και Εφραίμ Κατουνακιώτη. Ακολούθησε το παραδοσιακό μοναστηριακό κέρασμα στη δροσερή αυλή του μοναστηριού. Για το μεσημεριανό φαγητό κατευθυνθήκαμε στην παραλία της Λάρισας, όπου γευθήκαμε νόστιμα φαγητά, πριν αναχωρήσουμε για τον δεύτερο προορισμό μας, την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στην Ανατολή Λάρισας. Η Ιερά Μονή ιδρύθηκε και οργανώθηκε από τον οσιομάρτυρα Άγιο Δαμιανό το 1550 περίπου. Όταν ο Άγιος Δαμιανός εγκαταστάθηκε σαν ασκητής στο όρος Κίσσαβος, έκτισε για τους μοναχούς που συγκεντρώθηκαν γύρω του το Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου αξιοποιώντας και παλαιότερα κτίσματα του 10ου αιώνα που ανήκαν στο γνωστό «Όρος των Κελλίων». Η Μονή λειτούργησε μέχρι το 1897, οπότε καταστράφηκε από τους Τούρκους και διαλύθηκε ως καθίδρυμα το 1900 περίπου. Το 1980 ανασυστάθηκε από ομάδα μοναχών που προσπάθησαν να την αναστηλώσουν χωρίς επιτυχία και την εγκατέλειψαν. Από το 2000, το Μοναστήρι ανέλαβε να αποκαταστήσει μια ομάδα από ορθόδοξες μοναχές, με καταγωγή από διάφορες χώρες του κόσμου, με επικεφαλής την Ηγουμένη, τη Γερόντισσα Θεοδέκτη. Η Γερόντισσα μαζί με τις αδελφές μάς υποδέχτηκαν στον θαυμάσιο, ιδιαίτερα περιποιημένο χώρο του μοναστηριού όπου φτάσαμε έχοντας διανύσει μια από τις ομορφότερες ορεινές διαδρομές της θεσσαλικής φύσης. Κατευθήκαμε αμέσως στο καθολικό όπου τελέσαμε τον Εσπερινό μέσα σε κατανυκτικό κλίμα, καθώς οι δύο χοροί των αδελφών γέμισαν την ατμόσφαιρα με τις υπέροχες ψαλμωδίες τους. Η Γερόντισσα Θεοδέκτη αναφέρθηκε στο ιστορικό της Ιεράς Μονής και τους αγώνες της αναστήλωσής της. Στη συνέχεια μας οδήγησε στο υπαίθριο αρχονταρίκι για να μας προσφερθεί από τις χαμογελαστές αδελφές ο καφές με το απαραίτητο κέρασμα, ενώ η ίδια μας περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο την ενασχόληση της αδελφότητας με τη βιολογική γεωργία και την κτηνοτροφία. Παράγουν από τα δικά τους ζώα -αγελάδες, πρόβατα και γίδια- πολλών ειδών εξαιρετικά τυριά, με το Παυλοτύρι τους να κερδίζει το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό στο Βερολίνο. Φτιάχνουν, επίσης, ζυμαρικά, γλυκά, μαρμελάδες, τουρσιά, κρασί, μέλι, τσίπουρο και διαθέτουν μια μεγάλη συλλογή από βότανα για κάθε χρήση και ανάγκη. Είναι πολύ σημαντικό το έργο τους για την προστασία παραδοσιακών σπόρων εμπλουτίζοντας συνέχεια την τράπεζα σπόρων που έχουν ιδρύσει και από την οποία δωρίζουν και ανταλλάσουν σπόρους για φρούτα και λαχανικά σε όλο τον κόσμο. Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής ενισχυμένοι ψυχικά, ανανεωμένοι και εφοδιασμένοι με δυνατά πνευματικά εφόδια για την «καλοκαιρινή» πορεία μας τους επόμενους μήνες. Ο π. Γεώργιος Μπέτας, επιστρατεύοντας σχετικό λόγο του οικείου ποιμενάρχη της περιοχής Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, τόνισε την πολύτιμη παρουσία των μοναστηριών στη ζωή μας: «Οι Μοναχοί μας είναι εκείνοι που ανεβαίνουν στο όρος Θαβώρ και βιώνουν τη Μεταμόρφωση του Χριστού και επιζητούν, όπως οι Μαθητές, να μείνουν εκεί, γιατί το κάθε μοναστήρι είναι μια κορυφή του Θαβώρ, όπου επιτυγχάνεται η κοινωνία με τον Θεό… Οι Μοναχοί και οι Μοναχές γίνονται λαμπάδες που καίγονται για όλους τους ανθρώπους. Στην εποχή μας, τα Μοναστήρια γίνονται σταθμοί πνευματικού ανεφοδιασμού, δυνάμεως και στηριγμού για κάθε αναγκεμένο και κουρασμένο άνθρωπο…». Βραδάκι πια επιστρέψαμε στα σπιτικά μας έχοντας στις αποσκευές μας μια από τις ωραιότερες εξορμήσεις της ενορίας μας. Ευχόμαστε να αξιωθούμε και σε άλλα τέτοια προσκυνήματα με υγεία! Αμήν!!
